Wij hebben de Durelis Vapor Block gebruikt, en op sommige wanden OSBIII. Bij ons werd de Vapor Block op de wanden geplaatst door de HSB firma dus deze stonden er al op als de wanden bij ons toe kwamen. De OSB hebben we gebruikt op de gemene muur waar de binnenkant van de HSB open moesten houden om alles nog vast te kunnen zetten want langs buiten ging dat niet vermits het tegen de buren stond.

Zolang je langs buiten dampopen bezig bent zit je safe. Als je de naden van uw plaat afkleefd met tape, dan rest alléén nog de dampdiffusie en dat is veel kleiner aandeel dan eventuele convectie langs naden en gaten. Dus of het echt zo'n meerwaarde is die vaporblock durf ik niet te zegggen.

Je moet ook weten dat je met dampdiffusie in 2 richtingen kan werken. Als je dus een plaat hebt die zeer dampdicht is zal er niet zoveel in geraken maar er zal nadien ook niet zo gemakkelijk uit geraken terug naar het binnenklimaat, je zal dan zeker moeten rekenen op uw dampopen buitenplaat. Maar dat is op zich geen probleem.

De Durelis Vapor Block is door die flim (lijkt op een vezelplaat met een laag zoals betonplex) wel zeer luchtdicht (luchtdicht/dampdicht is nog een verschil). Dat viel mooi op tijdens de blowerdoor. Op onze OSBIII hadden we toch een (zeer klein) lekverlies doorheen de plaat zelf. Het is ondertussen algemeen geweten dat OSB soms niet 100% luchtdicht is. Niet alle fabrikanten geven ook die garantie. Een klein lekverlies is niet erg maar bij vele m² OSB zou men soms in de problemen kunnen komen om onder de 0.6 te geraken.

Voor de rest vond ik die Durelis zeer zwaar om te verwerken, OSBIII is daar beter voor. 

Bij SEC bvba stellen we vast dat er nogal wat verwarring bestaat omtrent damdiffusiewaarden. De µ-waarde (mu-waarde) van een homogeen materiaal is het "dampdiffusieweerstandsgetal".  Dit getal heeft de verhouding aan van de dampdifusieweerstand van dit materiaal in vergelijking met lucht. Zo bedraagt het dampdiffusieweerstandsgetal van glaswol, rotswol en cellulose ongeveer 1.2 à 1.5, voor OSB bedraagt de µ-waarde 50 à 60, maar je vindt ook proefresultaten die een µ-waarde van 150 aangeven.  Hieruit blijkt dat je deze cijfers met de nodige omzichtigheid moet hanteren.  De kwaliteitsnorm van OSB (EN 300) legt geen minimale waarde op voor het dampdiffusieweerstandsgetal, maar geeft een richtwaarde.  Een fabricant is hier niet aan gebonden.  Het is ook niet uit te sluiten dat de µ-waarde de ene keer 50 bedraagt, en de andere keer 150.  VOORZICHTIGHEID TROEF dus.  Bij simulaties zal SEC bvba steeds verschillende waarden hanteren om zo de invloed van deze factor te kunnen bepalen.

Op zich heb je niets aan de µ-waarde, maar bij berekeningen van het hygrothermish gedrag van een wand, vloer, 2D-detail speelt ook de dikte van het materiaal een rol.  De waarde die echt van belang is is daarom de µd-waarde, of de µ-waarde vermenigvuldigd met de dikte (in m).  Gezien de µ-waarde een verhoudingsgetal (geen dimensie) is wordt de µd-waarde uitgedrukt in m.  Men noemt deze waarde de "dampdiffusiedikte". De µd-waarde van een OSB-plaat van 15 mm bedraagt dus 50 x 0.015m = 0.75 m (maar het zou ook 150 x 0.015m = 2.25 m kunnen zijn)

In die zin is de documentatie over Durélis VB enigzins verwarrend.  De µ-waarde van Durélis bedraagt ongeveer 50.  Een plaat Durélis Popular van 15 mm heeft dus een µd-waarde van ongeveer 0.75 m.  Breng je op deze plaat een dunne coating aan, dan bedraagt de totale µd-waarde µd van Durélis + µd van de coating.  Het totaal is blijkbaar ongeveer 3.6 m.  Je kan hieruit evenwel niet afleiden dat de µ-waarde van Durélis VB 240 zou bedragen, zoals in de documentatie wordt aangegeven.  Dit is in principe niet correct.  De µd-waarde van de coating bedraagt ongeveer 2.85 m.  Gebruik je dus een plaat van 18 mm, dan is de totale µd-waarde( 50 x 0.018 m + 2.85 m = )3.75 m,en niet (240 x 0.018  =) 4.32 m.

Er bestaan meerdere methodes om het risico op inwendige condensatie te berekenen (Glasta, Wufi, ... ), maar een vuistregel is wel dat bij wanden in ons klimaat de µd-waarde van de binnenplaat minstens 6 à 7 keer de µd-waarde van de buitenplaat moet bedragen. Gebruik je dus een buitenplaat met lichte isolerende houtvezels (bvb Celit) met een µd-waarde van ongeveer 1.5 x 0.022 m = 0.03 m, dan volstaat een binnenplaat met een µd-waarde van 0.03 m x 7 = 0.23 m.  Durélis Popular volstaat dus, maar OSB ook.  Gebruik je een buitenplaat in 16 mm MDF.RWH met een µ-waarde van 15  is de µd-waarde van de buitenplaat 15 x 0.016 m = 0.24 m, en moet de binneplaat dus een µd-waarde hebben van 0.24 m x 7 = 1.68 m.  Durélis Popular en OSB voldoen dus in dit geval niet, Durélis VB wel.

Daarnaast heb je nog het verhaal van de luchtdichtheid ( in relatie tot convectie en dat is  niet hetzelfde als de dampdichtheid in relatie tot diffusie), maar daar kom ik later wel eens op terug.

Dag,

Bedankt voor je duidelijke uiteenzetting.

Ik zit met een houtvezelplaat aan de buitenzijde met een relatieve dampweerstand van 0.17 m.

Ik moet dus een binnenbeplating hebben met een µd met minimum waarde van1.02 à 1.19m.

Dus een OSB voldoet toch niet als je rekening houd met een een µ waarde van 50 en een dikte van 15 mm.

De OSB heeft dan een µd van 0.75m. Je zou al moeten gaan naar een dikte van 22 mm om te kunnen voldoen aan het minimum.

Als je rekenning houdt met een µ-waarde van 150 dan kom je er natuurlijk wel. Je hebt dan een µd van 2.25m.

Maar is het dan niet veiliger om te opteren voor een plaat waar de µ waarde garandeerd is.

Zit je met OSB platen ook niet met een grote verschilligheid van µ waarde per plaat zelf? Vlakken met een grote dampweerstand en vlakken met een lagere dampweerstand.

En hoe zit het met badkamers? Je hebt daar toch een grotere vochtproductie. Met dan je dampweerstand ook niet groter ijn?

In principi zou de damp moeten verwijdert worden door de ventilatie, maar hij hangt toch nog altijd in de ruimte.

En op je slot terug te komen.

Als je nu weet dat bij OSB de dampweerstand niet 100% is in vergelijking met een vapourblock en de luchtdichtheid ook minder is, heb ik toch de neiging om voor Vapourblock de kiezen.

Ik vind dat de meerprijs dan te verantwoorden is.

Bart,

Gebruik je OSB (maar ook andere materialen) dan moet je hoe dan ook rekening houden met de spreiding in de µ-waarde van die materialen.  Rekenen op de waarde die het beste resultaat levert is niet veilig.  Ik heb het voorbeeld aangehaald van OSB, maar deze bedenking is zeken niet beperkt tot OSB.  Als Spano Technics een µd-waarde waarborgt, kan je daar natuurlijk wel op rekenen.  Het is als het ware een contractuele verbintenis.

De vochtbelasting in een badkamer is doorgaans niet groter dan deze in andere kamers.  In badkamers wordt je vooral geconfronteerd met zeer tijdelijke pieken van hoge relatieve luchtvochtigheid (doorgaans binnenklimaatklasse 2).  Slaapkamers zijn doorgaans gekenmerkt een hoger risico (binnenklimaatklasse 3), omdat de luchtvochtigheid er langdurig hoog kan zijn. Voor ik SEC bvba oprichtte werkte ik bij het WTCB. Daar heb ik veel vochtproblemen onderzocht.  Slaapkamers waren verruit de meest risicovolle lokalen, zelden was er sprake van condensatieproblemen of inwendige-condensatieproblemen in badkamers.

Dag,

Vreemd dat men dan bij het installeren van een ventilatiesysteem D een slaapkamer aanziet als een droge ruimte.

Je moet wel ergens een balans vandaan halen. En als je de slaapkamers ook als natte ruimten gaat gaan aanzien heb je enkel nog bureau's en livings als droge ruimtes.

Er wordt wel verse lucht toegevoerd en de vochtige lucht van de slaapkamer wordt dan wel afgevoerd via doorvoer ruimtes en dus doorheen je huis.

Als je dan denkt dat de vochtcreatie gespreid is over meerdere uren kan ik wel geloven dat je een slaapkamer als een droge ruimte kan aanzien.

De piek van vocht zal er wel kleiner dan in badkamers.

Bart